Nå kommer jeg og tar deg

-

 Det vert sagt at om du har lært å symja, så gløymer du det ikkje. Det same gjeld sykling.

Men du vert betre til å symja dersom du sym kvar dag enn om du sluttar i - sei tre-fire månader - og byrjar igjen.

Du byrjar ikkje på null. Men du byrjar definitivt ikkje på 8-9 heller. På ein skala frå ein til ti.

Dersom du ikkje har publisert ein einaste tekst sidan Desember 2021, så byrjer du på to eller tre.

På ein skala frå ein til ti.

Det er nok å skriva om, det er ikkje det. Små ting, store ting, skeive og rare ting. Svimlande avgrunnar, musikk, sosiale media.

Krig.

Fred.

Politikk

Og sånn.

Og så er det tonen, han må ikkje vera alt for sur. For verda er full av sure og halvgamle menn. Som gulpar over pauserom og kommentarfelt.

Verda er full av halvgamle menn som har heila vede, som kan peika på kva som er gale, og kvifor det er gale, og fortelja deg kva du skulle ha gjort i staden for det galne.

Verda ligg ikkje på sine kne og tryglar etter eit comeback frå Påskeharen.

Men her er eg altså. 

Til teneste.

Kommentarer

Legg inn en kommentar

Populære innlegg fra denne bloggen

Hits for kids.

-
I MIDDELHAVET SARDINER SVØMMER - Å PUSKIDUSKI Å PUSKIDU - MEN I MITT HJERTE DER SVØMMER DU - Å PUSKIDUSKI Å PUSKIDU. IN MIDDELHAVSKI SARDINSKI SVIMMSKI - Å PUSKIDUSKI - Å PUSKIDU - MEN I MITT HJERTSKI DER SVIMSKI DUSKI - Å PUSKIDUSKI Å PUSKIDU. IN MITTELHAVET SARDINEN SCHWIMMEN - ACH PUSKIDUSKI ACH PUSKIDU - ABER IN MEIN HERTZ SCHWIMMST JA DU - ACH PUSKIDUSKI ACH PUSKIDU. IN MIDDELOCEAN SARDINES ARE SWIMMING - OH PUSKIDUSKI OH PUSKIDU - BUT IN MY HEART ARE SWIMMING YOU - OH PUSKIDUSKI OH PUSKIDU. Dette er Endre og Ingrid's soleklare favorittsang om dagen. Rållsings svinger på armene deres og ser dem inn i de bittesmå ansiktene mens hun synger og det synes de er så gøy at de knegger høyt.
Les mer

Midt i hjerta

-
 Det er lørdag formiddag, tiende i tolvte tjuetjuetre. Jeg sitter helt inntil scenekanten på Spor 5, sammen med Anja, og cowboyene tar plass der oppe. Det er jul for cowboys, og Dag åpner på vokal, og Morten og Rune faller inn, og bandet er så samspilt at de spiller og puster som èn organisme og salen lytter andektig, og Rållså og Rållsingene sitter på første rad, og jeg har den finfine muligheten at jeg kan betrakte det musikken gjør med dem, og samtidig se dem der oppe. Og høre. Det er stor hengivenhet, og kjærlighet mellom scene og sal, og her sitter jeg, som er så heldig å få være med på, og bli kjent med disse menneskene igjennom ei hel helg. Synge èn låt på hver forestilling, og ellers bare være i det. Shane Mac Gowan's `Rainy night in Soho' er neste låt, og den blir så utrolig sterk og fin i denne versjonen, og jeg griner for første, men ikke siste gang denne dagen,  Det blei nydelig musikk, med mye gode tekster, fem fulle hus, hyggelige tilbakemeldinger, latter og en fe
Les mer