Innlegg

Viser innlegg fra april, 2019

Herregud så dumt

Av alle dumme ting vår nåværende regjering har gjort, framstår regionsreformen som noe av det mest uforståelige. Under mantraet stort er bedre enn smått , har man forsøkt å lage konstellasjoner og sammensetninger av kommuner og fylker på en så amatørmessig måte at jeg ikke kunne ha gjort det stort verre selv. En serie med absurde folkeavstemninger - hvor ALLE innbyggere tenker med navlen (eller rompa) - og stemmer for det de ser for seg at er best for dem selv. Ingen ser ut til å ha noen overordnet plan, men i følge Høire er stort best. Uansett. Derfor har man for eksempel slått sammen Troms og Finnmark. For da blir det stort. Og robust. En kjøretur under optimale forhold fra Kirkenes - øst i det nye fylket - til den nye fylkeshovedstaden - Tromsø (787 kilometer) vil da ta rundt tolv timer hver vei. Hvis man skal ha et par stopp, så er vel 14 mer realistisk. Da blir det effektivt, vettu. I Rogaland har vi slått sammen Stavanger med Finnøy og Rennesøy. Ombo - som er en utkant selv

Intimsoner og misjonsbefalingar

Det er Laurdag kveld. Eg har lese Likfunn, og sunge den imaginære radiohiten Flickering Lights  saman med Jon Eirik   på 50 - årsjubileumet for Strand Vgs. Det har vore fint. God stemning. Veldig proft leia av konfransierane. Litt mykje lokalpolitikar-talar, men det må vel til ein slik gong. Eg kunne nok tenkt meg å snakka med fleire, av båe gamle lærarar og elevar, men settinga er kan hende akkurat så..eg veit ikkje..uoverstigeleg at eg ikkje finn det naturleg, og særleg ikkje etter at eg har sunge og lese. Det har vore monge som har kome bort og sagt fine ord om songen. Det er fint. Eg veit at dei fleste ikkje gjer det av di dei kjenner at dei må. Men eg veit ofte ikkje kva eg skal seia utanom takk. Så kjekt at du likte det. Me går - Jon Eirik og eg - først i retning puben. Det har regna heile dagen. Det luktar overjordisk av takknemlege planter og tre. Puben er lagt ned. Me går mot hotellet i staden. Forbi høge, kalde, grå fasadar. Ein studie i dårleg byggeskikk. Men hotellet

Krabbe i frå Nessa

For 8-9 veker sidan fekk eg ein telefon frå Eskil Dalidensen, Eller Eirik Danielsen som han eigentleg heiter, no som eg ikkje bloggar semianonymt lenger. det er mange ting som er annleis etter at alt vart offisielt. Radøy har vorte Randøy. Pillevåg = Hillevåg Horhaug = Storhaug, Sørpeland har vorte Jørpeland og så bortetter. Det er på ein måte heilt OK. Me influenserar må tola å seia ting slik dei er, og stå i det dersom det vert oppfatta som kontroversielt. Eirik Danielsen er rektor på Strand Vidaregåande skule, og (trur eg) den einaste som er igjen av kollegiet som styrte showet då eg var elev der for 25 år sidan. Det er ikkje så ofte at eg snakkar med Eirik på telefonen. Han er kompis med svigerfar, så eg har treft han nokre gonger, men me ringes ikkje så ofte. Eirik var gymlærar back in the days, og dessutan primus motor for skulekoret, og alltid aktiv på arrangørsida når det var juleavslutningar som fordra underhaldning frå scenen, og der var eg ôg som regel med, og det va

Sånn går no dagan

Bilde
Det er Tirsdag etter påske, og en tilfeldighet at Rållså oppdaget at ungene ikke skulle på skolen i før i morgen. Brorparten av påsken har jeg tilbrakt utslått av halsbetennelse, først på mitt gamle gutterom hjemme på Kåda, og seinere på soverommet på Tjensvoll. Det som er typisk etter langhelger er at det har hopet seg opp med jobbeting, og at man starter på igjen med litt høye skuldre, og hos oss skulle vi over på skift, og mitt skift begynte klokka 06, og jeg gikk igjennom en sammenhengende morgenkonsert fra sprengkåte småfugler, og sola var ved å stå opp, Og disse vårmorgenene er så vakre at de er vanskelige å beskrive. Det er noe reint og uskyldig over lyset. Å dele dem bare med en og annen katt (som har som mål å kverke hver jævla småfugl i byen), og en hundeeier som tålmodig ventet på sin smellfeite lille hund med en rull sorte poser i hånda - det opplevdes som et enormt privlegium. Jeg blei IKKE angrepet av måker heller, men jeg ser at de driver og bygger på de flate hu

Hei, Morten P

For ei tid tilbake vart Ole Gunnar Solskjær ansett som trenar i Manchester United - 'verdas største og beste fotballklubb' - i følgje nokon - og særleg norske journalistar var heilt i frå seg over kor fantastisk dette var. Større eufori og sportsnasjonalisme har ein knapt sett sidan 1994, under OL på Lillehammer og We kill Whales for fun and greenpeacers and what not. At det vert mersemd kring ein slik jobb er ikkje unaturleg. At Manchester United dobla medlemstala sine i Noreg, og flybillettane til Manchester vart rivne vekk på kort tid var så si sak. irriterande for alle nordmenn som støtta naboklubben, sjølvsagt, som reiser til same flyplass for å sjå sitt lag, og må konkurrera om billettane. At det vert skrive ein del er heller ikkje unaturleg. Det er friviljug å lesa norsk sportsjournalistikk. Han er ikkje særleg god heller. Dei av oss som beherskar engelsk sånn nokonlunde finn det me treng andre stader. Så longt alt vel. Det som eg ikkje tykkjer er greit er når slike &