Innlegg

Hurra for Rogaland Teater! (Me jule deg opp!)

-
Bilde
  Det er advent. Jula er tradisjonstung for monge av oss. Forventningar, familie. Snart nytt år. Trass i at koronaen herjar ute og inne, så er folk på leit etter den såkalla julestemninga. Monge artistar reiser på juleturnè eller held konsertar med julete innhald. Vener og medmusikantar held ein konsertserie som dei har kalla Christmas for Cowboys . Det er veldig populært, med god og lun stemnning, bra musikk, og fine folk. Ellers finst eit virvar å velja i - Kurt Nilsen, Kurt Pilsen, Swing thing ringadindingding og så bortetter. Min son Endre går på barneteater inne på teateret sjølvaste, og dette året vart teatergruppa hans hanka inn for å vera med på eit julekonsertkonsept i St. Johannes kyrkje i Stavanger. Eg skal vera ærleg og seie at det at sonen skulle vera med var den einaste grunnen til at me hadde kjøpt billettar, og eg hadde på ingen måte sett meg inn i det øvrige programmet. Eg køyrde sonen ned til prøvane på ettermiddagen, desembermørkret hadde byrja leggja seg. Eg hadde l
Legg inn en kommentar
Les mer

Utakt er verdens lønn

-
Bilde
  Argh. Satans pandemihelvete er ikkje over enno. Akkurat slik som dei fleste av dykk er eg drita lei. Eg er lei av å høyra om han i nyhetene lei av å høyra folk som er eller har vore i maktposisjonar krangla om korvidt det er for tidleg eller for seint å gripa inn, lei av krangelen om kven som skal stå kor i vaksinekøen, lei av dei stygge blikka som er tilbake på bussen, og så kan eg ein song om å vera lei, eller meir som eit vers som vart dikta på direkten av ein medsoldat i jegertroppen på skjold i det hersens år 1989. Det var vel på ein utmarsj, tenkjer eg. Me song ganske mykje i jegertroppen, for då tolte me meir gåing, meir gnagsår, meir ømme aksler. Hovedårsaka til at me song var ein nordlending som på eitt eller anna nivå hadde delteke i det amerikanske forsvaret, eller kanskje han berre hadde sett Full Metal Jacket på VHS trehundretusen gonger.  Han døydde forresten han nordlendingen, i ei tragisk basehoppar-ulukke inni fjorden her, for ein del år tilbake. Han var i alle høve
Legg inn en kommentar
Les mer

Venterommet

-
Bilde
På Onsdagane brukar eg å gå bort til Mariero på ettermiddagen, for å huka opp med Endre, og følgja han ned til byen, til drama på teateret. Dei første vekene gjekk me på pizzabakaren foodcourt og åt først, men sidan det renn pengar ut av hendene mine om dagen, så er det ikkje noko me har råd til kvar veke. I dag hadde eg med meg noko niste, og eg såg han på avstand, og han såg meg òg, for han vinka, og eg vinka tilbake, glad for at dette vesle mennesket er i livet mitt. Eg e gla i deg, Endre Eg e gla i deg og, pappa Kvar dag seier me det. Og meiner det. Du e ein knog, men eg e glad i deg Så tek me bussen saman, Endre passar på at eg tek på meg beltet, og spør om eg har betalt. Han er nøye på at me held oss innanfor strekane. Det er fint det. Mykje betre enn det motsette. Me går av byen i jernbanevegen og kranglar om kva som er kortaste vegen rundt Breiavatnet til Sølvberget. Me går på venstre side, forbi Atlantic og på vegen seier me hei til Alvis som har vorte førsteklassing på sjølva
Legg inn en kommentar
Les mer

Cloudy Mountains

-
Bilde
I går var eg på konsert med Strandabandet Pumping Flamingo på Cementen scene i Stavanger. Eg tok bussen inn til byen kring halv ni, eg hadde vasa vekk blutooth-proppane mine og gløymd headsettet på jobb, så for første gong på lenge var eg på plass i det lyduniverset som er 4-bussen ein fredagskveld i November. Det er mykje unge folk på veg til fest. Oppgira, men ikkje overstadige. Eg spelar wordfeud med Plommetjuven, og ser at han kjem til å slå meg med eit par poeng. Eg tykkjer det er anstrengande å treffa monge folk som eg kjenner berre litt. Det er ikkje nødvendigvis deira feil. Det er uansett veldig greit å ha Beelzebub med seg. Han har ryggen min, og eg har hans. Det er som eg hadde trudd - eit større antal halvkjende og kjende - på stigande rus. Alle i alderen 35-55. Det er mange nikk og hei  og javel , og det er nokså triveleg og B og eg går inn i konsertlokalet, som er temmeleg intimt, med plass til kring 100, med eit galleri der nokre kan sitja øverst og bakerst, og lydmannen
1 kommentar
Les mer

Tiing og liding

-
  Tia og lia   Du mysta nokon Som sto deg nære Den tyngste børa som Nokon kan bera Halda på maska Og gøyma tårer Grina i regnet Der ingen såg deg   Du krumma ryggen Og bøygde nakken Drog med deg børa Kom deg opp bakken Sparte deg aldri Sa ikkje stort Akk, dette livet Seint eller fort   ta ikkje opp stor plass Meir enn dei andre Jobba og stria Bita det i seg Tia og lia   Ugla i fjellet Tuta om kvelden Skar igjennom mørkret Kle lik! Kle lik! Fekk ikkje sova då Inn under teppa Mykje å grunna på Ville kje sleppa   Den kalde handa di, mjuk oppi mine Endeleg kvila no No har du fred Alt det du ikkje sa sette seg i meg Alt det du gjorde Orda du valde   Alle dei tønnene, dei som er tomme Ramlar og skramlar mest Gjallar i rommet Dei kunne lert av deg, snudd seg mot vinden Lert litt om korleis ein Tier og lider
Legg inn en kommentar
Les mer

Ein roadtrip til Sand

-
Bilde
 Det er ein Laurdag i September 2021, 20 år etter World Trade Centre, 48 år etter fascist-militærkuppet i Chile, men det har ingen ting med denne historia å gjera, Ettersommaren har vore varm og tørr, men akkurat denne dagen regner det i Ryfylke. Det ligg skodd i søkk og dalføre, og eg har akkurat litt for dårleg tid til  ferja som går frå Hjelmeland, me når henne med eit nødskrik.  Endre har for lengst opplyst om at han er kvalm, og fått beskjed om at han kan rulla ned vindauget. Dei driv og fiksar kring støa, og eg køyrer via Ombo- fila ombord og billettøren minner meg på dette då eg seier at eg skal til Nesvik. Ja, men nå e eg her, så... Ja, du e kje den fysste som har kjørt feil, for å sei det sånn. Eg seier til gutane at det er opplett, og at me må gå ut og få litt frisk luft, og saman går me heilt fram til ferjelemmen, Eg las noko ein stad om at desse ferjene gjekk på hydrogen og at dei har vunne designprisar. Dette siste der kan eg ikkje skjøna, men det er mange ting eg ikkje sk
Legg inn en kommentar
Les mer

Den siste viking

-
Bilde
På Onsdagane følgjer eg Endre på drama. Så lenge det er fint vèr brukar me sykla, eller - han syklar, medan eg står på elsparkesykkelen. Og no har eg kome borti noko på innstillingane, slik at eg ikkje køyrer fortare enn det er lov - altså 21 kilometer i timen.  Han syklar frå meg i utforbakkane, og eg tek han igjen i motbakkane. Det er ikkje langt ned til teateret frå Tjensvoll. 10 minutt berre, og no har vi vel noko som minner om indian summer , den vesle turen er fin, me brukar å tulla ein heil del òg. I går vart eg sitjande utfor teateret og venta på at han skulle verta ferdig, og eg hadde Tom Waits på øyrene, og så tok eg fram den boka eg strir med for tida. Eg lyt kanskje forklara det med at eg strir. Eg er så lett å distrahera at bøker (og filmar og musikk og tv-seriar) som ikkje grip meg frå starten av ofte vert krevjande å henga med på. På Netflixen min ligg 30 seriar eg har sett litt av, men så ikkje gidda meir.  Bøker er det annleis med. Det er ikkje ofte eg gjer opp bøker l
Legg inn en kommentar
Les mer