Din Trave

Det er kring 2004, eg er ute og drikk Søndagsbayer med vener på Skjenkestuen. Det er ganske bra med folk der, og for ein gongs skuld snakkar eg med eit menneske som ikkje er medbragt. Det er ei dame - litt eldre enn meg - og eg har absolutt ingen intensjonar om noko anna enn å snakka, og kan hende smila litt. Me snakkar om Israel, og eg nemner at mitt dåverande band - stammen min - hadde fått eit spørsmål frå ein Israelsk impressario med spørsmål om me var interesserte i å spela der.
Ho er inne i noko innan kulturutveksling, og ho har håp om ein palestinsk stat, og dette er før Gaza vart gjort om til eit fengsel for born og vaksne av okkupasjonsmakta På denne tida var det enno optimistar som trudde det kunne fiksast. Eg var glad for at eg slapp å ta noko standpunkt til om me skulle seia ja til ein slik spelejobb, sidan det ikkje vart noko av.
Då eg gjekk ga eg henne ein klem.
Ho vart ståande stiv som ein staur, med armane rett ned, og dette sa meg at ho hadde mistolka kva som eigentl…

Mi jobbreise har vore temmeleg omfattande, og kvar post har gjeve erfaring og innsyn, og utfordra ulike sider ved meg. Dei akademiske yrka har eg ikkje direkte kjennskap til, av di eg ikkje har høgskuleutdanning. Men akademikarar har jo vore borti. På den eine og andre måten. Helsesektoren kjenner eg berre frå pasient/pårørande - sida, og skule & barnehagevesentet og. Dermed kan ein trygt seia at eg ikkje har full oversikt. På mange vis har eg alltid hatt sterke ambivalente kjensler overfor dette å velja jobb - eg såg ikkje akkurat noko yrke som var skreddarsydd for meg - eller omvendt. Og i den grad eg vart dytta nokon plass - så var det nok i retning landbruket - for det å synga vart ikkje rekna som jobb, og stort sett ikkje det å skriva heller (eg visste vel knapt at eg kunne skriva då eg var 15). Ikkje var eg særskilt interessert i noko, heller. Ikkje bakar, ikkje smed, ikkje mekanikar, ikkje lærar, ikkje... fyll gjerne inn alle yrke du kan koma på, og set inn slike åndssvake …

1. In the Navy av Village People
https://www.youtube.com/watch?v=InBXu-iY7cw
















2. The Ship song av Nick Cave and the Bad Seeds
https://www.youtube.com/watch?v=rKlaV-9Vzsk














3. Eg hadde eingong ein båt av ein eller annan svensk visedude (eller Cornelis Vreesvijk som han heiter).
https://www.youtube.com/watch?v=OSy8Ti2rh7Y








4. Karl Alfred, Fritjof Anderson och Jag av Evert Taube
https://www.youtube.com/watch?v=EFooUhQ7pVk










5. I'm shipping up to Boston av Dropkick Murphys
https://www.youtube.com/watch?v=x-64CaD8GXw

Jon Evil hadde invitert meg med for lenge sidan, og eg hadde drøya med å svare, fordi det var farsdag, og fordi Liverpool- Fulham gjekk på same tid, og fordi Ingrid skulle spela si andre handballturnering, og fordi Rållså var vekke deler av helga. Mellom anna.
Det var ein event som var hypa så kraftig regionalt, at Aftenbladet sende live i 48 timar på førehand, og stadion var utseld for første gong sidan 2014.
Eg snakkar om Viking - Kongsvinger i Obos-ligaen, på SR- bank arena (Viking stadion).
Hovudårsaka til at eg nøla var likevel at i tilfellet Viking fotballklubb har eg ikkje vore ein trufast tenar. Eg har vel strengt tatt ikkje vore nokon tenar i det heile.
Det er komplisert.
Eg var på beggje cupfinalane - den dei tapte mot Odd Grenland i 2000 - og den dei vann mot Bryne i 2001.
Eg var på stadion i 2006 når dei sikra plassen på mirakuløst vis, og Peter Iljeh scora 4 mål.
Det var mykje kjensler då, og fotball skal vera kjensler. Gråt, raseri, samhald, botnlaus fortviling og ellev…

I 2003 søkte eg permisjon og flytta med min dåverande til Southampton i England. meir presist: ho hadde flytta i førevegen, og eg kom etter.
Felleskjøpet hadde innvilga eitt års permisjon, eg hadde ein konto med nokre pengar på, og ein koffert full av bøker og plater.
Eg hadde det ikkje direkte travelt med å finna meg jobb, me budde den første tida i eit såkalla shared house, på eit lite rom i de mindre pene deler av Southampton på sørkytsten. Området vart kalla Flowers estate, og vegen hadde det oppløftande namnet Honeysuckle Road, det var nokså slitent, men billeg, og det var nære universitetet der ekskjerasten studerte.
I huset budde det eit par til, ei dame frå Italia, og ein ung PHD- student frå Middelsborough, og så budde det ein Greker, og ein godt vaksen kar frå Kina. Dette fungerte overraskande godt, alle var vener, og levde sine liv parallelt med kvarandre. Av og til fann me på ting saman. Delte eit par flasker vin i det som var stova, som ikkje var ei stove, men eit såkalt…